محمد جلیلوند:قانون نانوشتهای برای بازیگران مطرح سینما از گذشته تا امروز وجود دارد که آنها را از حضور در سریالها دور نگه میداشت. به ویژه در دهههای گذشته که هنوز خبری از اینترنت و پلتفرمها نبود، این وضعیت شدت بیشتری هم داشت. امروزه و با رشد خیره کننده پلتفرمهایی همچون: نتفلیکس و آمازون، سریالهای تولید شده از بسیاری از تولیدات سینمایی چه به لحاظ فیلمنامه و چه به لحاظ فنی جلو زدهاند و ستارگان بسیاری جلوی دوربینشان رفتهاند. در دو سال اخیر که کرونا سالنهای سینمای ایران را به تعطیلی ناخواستهای کشانده، سریالهای تولید شده در پلتفرمها به لحاظ کمی و کیفی رشد قابل ملاحظهای پیدا کردهاند که «قورباغه» به کارگردانی هومن سیدی یکی از شاخصترین آنها به حساب میآید. سریالی با قصهای جذاب و غیرتکراری که بخش مهمی از قوت خود را مدیون گروه بازیگرانش است. یکی از بازیگران مهم و کلیدی قورباغه که پیش از این سابقه حضور در سریال (البته به جز سریال سهمی برای دوست در سال 1391) را نداشته، نوید محمدزاده است که به شخصیت نوری جان بخشیده است. رازآلود بودن را میتوان وجه بارز این شخصیت به حساب آورد که گذشته پروپیمانی هم برایش توسط سیدی در مقام نویسنده فیلمنامه تدارک دیده شده است.
.
به ویژه جایی که در گذشته برای به قتل رساندن پدرش از فرد دیگری کمک میگیرد. همکلاسی بودن نوری با رامین هم ایده خوبی برای وصل کردن این دو به یکدیگر و گره خوردن سرنوشتشان است. نوری از آن دسته شخصیتهای درون گرای به شدت جاه طلب با لایههای فراوان است که دست و پای بازیگری که علاقه به بازی بیرونی دارد را میبندد. انتخاب محمدزاده برای ایفای این نقش نیز با توجه به طیف غالب نقشهای بیرونیاش، جالب و چالش برانگیز به نظر میرسد. اما او به خوبی توانسته پوسته ظاهری نقش را شکافته و به درون آن رخنه کند. اجرای نقش با اکت اندک که چند لحظه انفجاریاش کاملاً تماشاگر را میخکوب میکند. برای مثال به سکانس کشته شدن دو دوست رامین به ضرب گلوله رامین توجه کنید که بخشی از خشم افسارگسیخته درونش را به نمایش میگذارد.
.
نوید محمدزاده برای حضور در سریال «قورباغه»، ریسک بزرگی کرده و یک سالی را از سینما دور ماند در حالی که پیشنهادهای مختلف داشت. به نظر میرسد که ریسک او جواب داده و از این چالش برنده بیرون آمده است.