بایگانی‌ها

نباید از مریلین مونرو تقلید کنم

نباید از مریلین مونرو تقلید کنم
نباید از مریلین مونرو تقلید کنم

بازیگر 34 ساله کوبایی، آنا د آرماس بازیگری را در مدرسه ملی تئاتر هاوانا به مدت چهار سال خواند تا به اسپانیا کوچ کرد و در چند فیلم و سریال تلویزیونی حضور یافت. در 2014 به لس آنجلس مهاجرت کردپس از آنکه نقش فلیسیدا ایگلسیاس را در «دستان سنگی» مقابل ادگار رامیرز و رابرت دنیرو ایفا کرد.

.

د آرماس اسپانیایی زبان بخشی از فیلم‌های کارگردانان مهم شد مانند تاد فیلیپس(سگ های جنگی)، دنی ویلنوو(بلید رانر). و در فیلم‌های انگلیسی زبان نقش آفرینی کرد.چهار سال پس از کوچ به آمریکا نقش یکی از مشهورترین نمادهای هالیوود به او پیشنهاد شد:مریلین مونرو.

.

د آرماس می‌گوید:« با شناختن مریلین مونرو و فیلم‌هایش بزرگ نشدم. افتخار می‌کنم که اعتماد اندرو را جلب کردم و فرصت داشتم این نقش را ایفا کنم. احساس می‌کنم چه بازیگر کوبایی یا بازیگری آمریکایی، همه باید فشار بازی در نقش مریلین مونرو را احساس کنند.».

.

یک سال و نیم از زمان انتخاب د آرماس در نقش مونرو در «بلوند» سپری می‌شود، در آن دوران او با مربی لهجه همکاری کرد و درباره مونرو تحقیقات گسترده انجام داد. در نهایت د آرماس به چنین نتیجه دست یافت:« کار من تقلید از مونرو نیست. من به احساسات، سفر، ضعف‌ها و صدای او علاقمند شدم از این منظر که او واقعا صدایی نداشت.»

.

 

فیلم نسخه داستانی از زندگی مونرو بر مبنای حقایق تلخ زندگی او و کتاب اوتس است. نورما جین بیکر دختر گلدیس پرل بیکر، مادر مجرد و بازیگر اکتورز استودیو با مشکلات روانی نامشخص و اعتیاد است. نقش گلدیس را جولین نیکلسون به درخشانی و ترسناکی ایفا کرده است.

.

فیلم مونرو را از مراقبت‌های سختگیرانه مادرش دنبال می‌کند تا زندگی‌اش را به عنوان یک یتیم، یک مدل عکاسی و در نهایت یک آیکون پرده نقره‌ای پی می گیرد. نورما جین عشق مادرش به فیلم‌ها و فرار از واقعیت ها را به اشتراک می‌گذارد و مرلین مونرو به اسطوره‌ای خود او(alter ego) تبدیل می‌شود.

.

تقریباً در هر مرحله از زندگی مونرو، افرادی که قرار بود از او مراقبت کنند، در نهایت او را بی حرمت می کنند. دومینیک و د آرماس با نشان دادن مونرو به صورت تمام و کمال – جاه طلب، مصمم و سرزنده، اما زخمی از تجاوز جنسی، سوء استفاده و زن ستیزی گسترده- چشم انداز وسیع تری از تمام آنچه مونرو تحمل کرد، ارائه می دهند که منجر به مرگ غم انگیز او در اثر مصرف بیش از حد باربیتورات می شود.

در یکی از صحنه‌های به‌ویژه تکان‌دهنده در فیلم بلوند، مونروی در حین تمرین عادی در کلاس بازیگری به‌طور هیستریک فریاد می‌زند. وقتی استادش بعد از تمرین از او پرسید که به چه فکر می‌کرد، مونرو پاسخ می‌دهد: “فکر نمی‌کردم… شاید داشتم بخاطر می‌آوردم؟”

.

درجه فیلم برای نمایش NC-17 است اما د آرماس با چنین درجه بندی مخالف است، می گوید:« من نفهمیدم چطور چنین اتفاقی افتاد. می توانم تعدادی از سریال ها و فیلم ها را برای شما بشمارم که عریان تر به یکسری مسائل می پردازند که در بلوند به آن پرداخت شده است. اما برای روایت داستان اهمیت داشت تا تمام لحظات زندگی مریلین مونرو نمایش داده شود که سبب شد او به چنین مسیری برود که رفت. باید توضیح داده شود. همه گروه بازیگران می دانستند در این فیلم باید کارهای معذبی انجام دهیم. و من تنها نبودم.»