ترجمه:ایمان معلم
کارگردان پر کار ویم وندرس امسال با دو فیلم در جشنواره کن حضور دارد: یک فیلم داستانی در بخش رقابتی ، روزهای کامل، و یک مستند به نام «آنسلم» که موضوعش اختصاص دارد به آثار هنرمند تجسمی معاصر آلمان آنسلم کیفر و در بخش ویژه نمایش داده شده است. وب سایت رسمی جشنواره کن درباره آنسلم با کارگردان فیلم‌های «نمک زمین» برنده جایزه ویژه بخش نوعی نگاه در سال 2014، و پاپ فرانسیس که به عنوان یک نمایش ویژه در سال 2018 ارائه شد، گفتگوی انجام داده است.
چرا آنسلم کیفر را به عنوان سوژه انتخاب کردید؟
خیلی وقت بود که قصد داشتیم با هم یک فیلم بسازیم. من همیشه تحت تاثیر گستره عظیم کار او قرار گرفته ام، که به عمق تاریخ، نجوم، فلسفه، زیست شناسی، فیزیک و اسطوره ها رسیده است. هیچ محدودیتی برای پالت و تخیل او وجود ندارد. و هیچ کس دیگری را نمی شناسم که مانند او بتواند «زمان» را در کار خود بگنجاند و ردپای آن را نمایان کند. وقتی بالاخره از استودیو بزرگی که او در جنوب فرانسه در بارژاک ساخته است بازدید کردم و کار جدیدش را در آتلیه او در کروسی در نزدیکی پاریس دیدم، می دانستم که زمان ساخت فیلم فرا رسیده است.
آیا معمولاً هنرمندانی را که درباره آنها می نویسید شخصاً می شناسید یا این برای شما مهم نیست؟
این برای من اولویت نیست. قبل از شروع فیلمبرداری، هرگز با نوازندگان قدیمی کوبایی «کلوپ اجتماعی بوئنا ویستا » ملاقات نکرده بودم. و نه سباستیائو سالگادو، یا پاپ فرانسیس. من پینا باوش را می‌شناختم، او دوست خوبی بود. و سال هاست که پیتر زومتور را می‌شناسم، در حال حاضر مشغول ساخت فیلمی درباره او هستم.
چه زاویه ای را برای توصیف کارنامه فوق العاده کیفر انتخاب کردید؟
چیزی که فیلم را هدایت می کند؛ بیوگرافی هنر اوست. با کمک فن آوری سه بعدی (که اکنون از نظر فنی بسیار پیشرفته تر از زمانی که ماپینارا با تجهیزات اولیه ساختیم)، می توانم به مخاطب اجازه دهم واقعاً در بارژاک باشد، دنیای زیرزمینی و دخمه ای را که او در آنجا ساخته است، و همچنین چیزهای شگفت انگیز دیگر را تجربه کند. و واقعاً خود را در جهان آنسلم کیفر غوطه ور می کنند. آنها می توانند در نمایشگاه حیرت انگیز او در داخل کاخ دوکال در ونیز بایستند. آنها می توانند از مراحل مختلف زندگی او بازدید کنند. سکانس هایی وجود دارد که بازیگر جوانی ده سالگی کیفر را بازی می کند و پسر خودش در چهل سالگی نقش او را بازی می کند. پس از دیدن فیلم می توانید بگویید: “من در دنیای آنسلم بودم.”
این خود اثر است که فیلم را هدایت می کند؛ بیوگرافی هنر اوست.امسال یک فیلم بلند و یک مستند در کن دارید: از کدام فرآیند هنری بیشتر لذت بردید؟
فیلمبرداری آنسلم بیش از دو سال طول کشید و من از هر ثانیه آن لذت بردم. فیلم دیگر«”روزهای عالی» خیلی بدون برنامه ریزی قبلی ساخته شد، زیرا من فرصتی در دوران پست پروداکشن طولانی و پیچیده آنسلم داشتم. وقتی هر دو را ببینید، خواهید دید که تصور دو فیلم تا این حد متفاوت از یکددیگر دشوار است. اما هر دو از یک منبع می آیند: عشق من به هنر و مکان‌ها. من تمایل زیادی به درک بهتر هنر دارم و قبل از “آنسلم”، یک اینستالیشن سه بعدی درباره ادوارد هاپر به نام “دو یا سه چیز درباره ادوارد هاپر می دانم” اجرا کردم و یک اینستالیشن دیگر درباره آثار هنرمند فرانسوی کلودین درای”پرزنس” انجام دادم.