فریادها و نجواها

استیون اسپیلبرگ/ترجمه:ارغوان اشتری

فیلم‌های من نجوا، فیلم‌های مارتی فریاد اند. نقطه مشترک اندکی داریم هرچند که همیشه روشن نیستند. اولویت دوستی‌مان است. بیش از بیست سال است که او را می‌شناسم و بیشتر این سال‌ها (خودش خبر ندارد)،کمی از او ترسیده‌ام.

بعد از آن همه، احساساتی است که به مارتی دارم. هردوی‌ مان فیلم‌های می‌سازیم که واکنش‌های قوی برمی‌انگیزند.  تفاوت در این است که مارتی به سبک  وسیاق خودش می‌سازد. او به آنچه برای تماشاگر کارکرد دارد یا کارکرد ندارد، اهمیت نمی‌دهد. توجه مارتی به آن چیزهای است که برای کاراکترهایش  یا احساسات آنها مناسب باشد. اگر بتواند این مُهم را به درستی انجام بدهد-که همیشه موفق است-پس مسیرش را می‌رود و فرصت می‌دهد تا تماشاگران  با او همراه شوند. و اگر تماشاگران نتوانند، مارتی منتظر نمی‌ماند.من این ویژگی او را بسیار تحسین می‌کنم. حتی شاید کمی غبطه بخورم.

فرانسیس فورد کاپولا هم از این فرصت‌های بزرگ استفاده می‌کند.  او مسیر خودش را می‌رود. که بهترین مسیر است.  به همین خاطر فکر می‌کنم فرانسیس و مارتی دوتن از بهترین فیلمسازان معاصر آمریکا هستند. البته که هنرمند اند. اما کاوشگران بزرگی هستند که همیشه ریسک می‌کنند، همواره مرزهای عاطفی را در می‌نوردند و همیشه در حیطه‌های نو فیلم می‎سازند.

با مارتی بودن، به تماشای یکی از فیلم‌هایش می‌ماند. تجربه‌ای پرجنب وجوش است.خوش و بشی گرم و سریع است و شما سپس با یک سواری گیج‌کننده پر از ایده‌، خاطرات و شوخی‌های کنایه‌آمیز و تحقیقات شخصی مواجه می‌شوید.  برای هرکسی که شانس معاشرت با مارتی را نداشته، تماشای نقش‌‌آفرینی‌های او راهنمای خوبی برای شناخت اوست. به کاراکترهایی فکر کنید که او  بازی کرده(اتفاقا خوب هم بازی کرده)، هفت‌تیرکش در «رفقای خوب»،مسافری پر از خشم کشنده در «راننده تاکسی»، مالک باشگاهی در «نزدیک نیمه‌شب» ساخته برتران تاورنیه. شما نمی‌توانید به اندیشه و رفتاری که از این شخصیت‌ها سرمی‌زند،اعتماد کنید. مارتی هم با یک تفاوت بزرگ شبیه آنهاست. یک ویژگی تهدیدکننده تمام کاراکترهای او دارند. تنها ریسک همراهی با مارتی از دست دادن ناگهانی انرژی است.همگام شدن با این مرد سخت است.

مارتی در فیلم‌هایش ضرب‌آهنگی با استانداردی بالا را می‌آفریند . او درباره موضوعاتی فیلم می‌سازد که ما حتی از فکر کردن به آنها می‌ترسیم. فیلم‌هایی مانند «خیابان‌های پایین شهر»، «گاو خشمگین» و «آخرین وسوسه مسیح» ما را مجبور می‌کند با اندیشه‌های آزاردهنده و عواطف کوبنده  روبرو شویم و سپس آن افکار را بفهمیم. بسیاری از کارگردانان می‌توانند فیلم‌‌های بسازند که تماشاگر  به طور موقتی احساس آسودگی ‌کند. فیلم‌های مارتی می‌تواند شما را متحول کند.و تا همیشه در قلب شما بمانند.