▪️بازیگر سریال «بزنگاه»، گفت: در بازیگری اندازه استعدادم شکوفا نشدم چرا که زحمتی که کشیدم به اندازه خروجی‌ام نبود. احساس می‌کنم استعداد داشتم اما شکوفا نشد و ناکام ماندم.
سوسن پرور در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در پاسخ به این پرسش که خاستگاه یک بازیگر کجاست، بیان کرد: شکل گیری یک بازیگر در بستر مناسب در ایده آل ترین شرایط پروسه ای فنی و کاملا تخصصی است مانند این که بخواهید جراح قلب شوید. بازیگر، جراح روح است. یعنی اگر نتواند روح کاراکتر را جراحی کند کاراکتر می‌میرد و نمی‌تواند ایفاگر خوبی باشد.
وی ادامه داد: آیا می شود یک متخصص قلب یا جراح مغز را شانسی از خیابان آورد و بگویید چون قیافه اش به دکترها می‌خورد یک مغز را بدهید که عمل کند؟ اگر چنین کنید شک ندارید که فرد خواهد مرد. در بازیگری هم نقشی را که به یک آدم بی‌استعداد می‌دهید، آن نقش می‌میرد. متاسفانه این موضوع بارها در هنر تصویر تکرار می‌شود. وقتی بستر مناسب برای خلق یک کار درجه یک وجود ندارد طبیعی است که هرکسی می تواند در این شرایط بازیگر شود.
بازیگر مجموعه تلویزیونی دزد و پلیس (سعید آقاخانی ۱۳۹۱) با تاکید بر این که نقش کمدی یا جدی برایش تفاوتی ندارد، خاطرنشان کرد: این روزها چیزی را دوست ندارم آن هم به دلیل ناکامی هایی که در شغلم تجربه کرده ام و به این دلیل که زحمتی که کشیدم به اندازه خروجی ای که دیدم نبود و اندازه استعدادم از من استفاده نشد و به این دلایل خسته ام. ولی همه نقش ها را دوست دارم اگرچه عقیده دارم که کمدی سخت تر است.
پرور در توضیح چرایی سخت تر بودن کار کمدی، گفت: چون من می‌توانم قصه زندگی‌ام را بگویم و شما، های های گریه کنید اما خنداندن کار هرکسی نیست؛ همیشه شادکردن سخت تر از به گریه انداختن است.
گفتنی است که در جشن حافظ سال 1400 به سوسن پرور برای «بوتاکس» تندیس بهترین بازیگر زن اهدا شد. در آن دوره از جشن حافظ دو جایزه در این رشته اهدا شد و پردیس احمدیه نیز برای «تومان» جایزه گرفت.