یکی از تمهای همیشگی فیلمهای جشنواره فجر، کمدی ناخواسته است. یعنی فیلمهایی که قرار است جدی باشند ولی به قدر بد ساخته شده اند که همه را به خنده میاندازند. اما امسال کمدی ناخواسته به تم غالب خود جشنواره تبدیل شد!
فیلمهایی که معلوم نیست با کدام معیار انتخاب شده بودند، برنامهریزی زمانی دور از منطق و داوری بحث برانگیز که در آن بهترین فیلم مغضوب اصلی است همگی برای هر چه تلختر شدن این کمدی از جان مایه گذاشتند. این روند مضحک حتی تا پایان اجرای اختتامیه هم ادامه داشت.
با آنکه کارگردانی مراسم اختتامیه امسال جشنواره فجر را مجید برزگر بر عهده داشت و فکر میکردیم حضور کارگردان مشهور میتواند باعث جذابتر شدن مراسم شود، اما این اتفاق نیفتاد و برگزارکنندگان اختتامیه این بار از آنسوی بام افتادند!
درحالیکه حذف سخنرانی وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی اتفاق خوبی بود، اما باید توجه داشت که هر مراسمی برای جذاب و پرشور شدن، نیازمند میان برنامههای مفرح و جذاب است. بالا بردن ریتم مراسم معنیاش این نیست که پرشتاب و پشت سر هم بهسرعت جوایز را اعلام کنیم و از برندگان بخواهیم که با دوستانشان خوشوبش نکنند و سریع بیایند روی سن و حتیالمقدور حرف هم نزنند و سریع بروند بنشینند روی صندلیشان!
این کار نهتنها جذابیتی ندارد که وظیفه اطلاعرسانی مناسب و باکیفیت را نیز برای اهالی رسانه با مشکل مواجه میکند. مراسم نیاز به کلیپ، میان برنامه، پرفورمنس و اجرای موسیقی دارد تا هم جذابیت خود را حفظ کند و هم ریتم و تنوع کار را بالا ببرد و کسی خسته نشود مشخص نیست که چرا اجرای موسیقی زنده که پای ثابت همهساله اختتامیه فجر بود، از برنامه حذف شد و پرفورمنس طراحیشده در ابتدای برنامه و قبل از ورود احسان کرمی انجام شد. جالب است که باوجود تمام تعجیلها و شتابها مراسمی که قرار بود در 90 دقیقه به پایان برسد، نزدیک 150 دقیقه به طول انجامید!
نکته مثبت اما انتخاب یک مجری نسبتاً مشهور و کار بلد برای برگزاری مراسم اختتامیه بود. احسان کرمی با آنکه مجبور بود خالی بودن کنداکتور را با حرکات و صداهای عجیبوغریب جبران کند و بعضاً کار را به لوسبازی میکشاند، اما اجرای نسبتا مسلطی داشت و شوخیهای بامزهای هم با بازیگران، داوران و حتی صداوسیما داشت. در سالهای گذشته همه به اجرای تخت و خنثی محمدرضا شهیدیفر عادت کرده بودند و تلاش احسان کرمی برای جذابتر کردن مراسم، از معدود نکات قابلتحسین مراسم اختتامیه امسال بود.