منتقد مشهور فرانسوی، میشل سیمان در سن هشتاد و پنج سالگی چشم از جهان فروبست. به گزارش دنیای تصویرآنلاین به نقل از اسکرین‌دیلی،میشل سیمان، منتقد و مورخ متولد سال 1938 در شهر پاریس بود که تمام زندگی خود را وقف سینما کرد تا به یک تکیه‌گاه در نقد و تاریخ فیلم‌های فرانسوی برای بیش از نیم قرن تبدیل شود.
🔹او داور جشنواره‌های متنوعی مانند کن، ونیز، برلین و لوکارنو بود و نشان‌های عالی‌رتبه‌ای در کشور فرانسه مانند لژیون دونور، نشان هنر و ادب Officer of the Order of Arts and Letters را گرفته بود. او سردبیر یکی از تاثیرگزارترین مجلات سینمایی کشور فرانسه، پوزیتیف بود که با نگارش مقاله‌ی درباره اورسن ولز در سال 1963 به آن‌جا پیوست. او کتاب‌های بی‌شماری درباره سینما و فیلمسازان به رشته تحریر درآورده مانند کتاب‌هایی درباره فریتز لانگ، جین کمپیون و الیا کازان. کتابی که سال 2022 به نام گذرنامه به هالیوود منتشر کرد شامل گفت‌وگو‌هایی با بیلی وایلدر، جان هیوستون، رومن پولانسکی، میلوش فورمن و… می‌شد. او حضور موثری در مستند کوبریک به نقل از کوبریک ساخته جورج مونرو داشت.
🔹پس از درگذشت او ژیل ژاکوب، مدیر سابق جشنواره کن در شبکه مجازی ایکس به او ادای احترام کرد و نوشت که سیمان نه تنها یک منتقد بزرگ و تاریخ‌‌نویس مشهور جهانی بود بلکه روح کنجکاوی درباره هنر و سینما داشت که بخاطرش تمام عمر جنگید.
🔹سال 2019 در گفتگویی با فرانس اینتر درباره کتابش «یک زندگی سینما» گفته بود:« من عاشق تاریکی هستم چون آن تاریکی نیست. در یک سالن سینما ، واقعا احساس می‌کنی، کنار دست دیگران نشستی. می‌توانی حضورشان را در یک اتاق حس کنی. من برای کشف به سالن‌های سینما می‌روم. این عشق من است. تماشای فیلم‌های اول، شناسایی استعدادهای نو و حمایت از آن‌ها. و دومین دلیل فهم جهان و خودم است. که برای روشن شدن خودم است.»