علی عابدی
عنوان جدید «ندای وظیفه» بعد از چند نسخه‌ی تخیلی و پرت از ریشه‌های این بازی دوباره به جنگ جهانی بازگشته است تا مخاطبان قدیمی را هم به بازار کارش برگرداند، نسل خیلی جدید گیمرها هم که انگار هرچه جلویشان بگذاری هشت ساعته و با درجه سختی بالا تمام می‌کند و به سراغ بازی بعدی می‌روند.
عِرق به فرانچایز این روزها دیگر معنی خاصی ندارد، اگر EA با «بتلفیلد» بیاید و اکشن بیشتر، گیمرها آن را بازی می‌کنند، اگر یکی با روبات‌های بیشتر بیاید سراغ او می‌روند… اما بازی جدید «ندای وظیفه: جنگ جهانی دوم» دوباره از ساحل نورماندی و عملیات روز موعود (D-Day) آغاز می‌شود جایی که متفقین قصد دارند با حمله‌ای برق‌آسا بازی را از دست نازی‌ها بگیرند و تماما یادآور دو بازی اول به‌ویژه «ندای وظیفه ۲: سرخ بزرگ» و فیلم «نجات سرباز رایان» اسپیلبرگ است.
اما از داستان و محتوا بگذریم گرافیک و سینماتیک بازی ساخت اکتیویژن خیلی خوب از کار درآمده و بخش چند نفره با پشتیبانی شبکه‌های آنلاین نسل هشتم از همیشه بیشتر مجاب می‌کند ساعت‌های خود را به این بازی اختصاص دهید. چند روز از بازی گذشته تمام سایت‌های ریز و درشت نظرات خود را منتشر کرده‌اند. برخی از مهم‌ترین‌ها را با هم مرور می‌کنید.
گیم اسپات
نهایتا باید گفت شوترهای زیادی سعی کردند در اروپای جنگ جهانی دوم، عملیات (D-Day) را به تصویر بکشند و این بار اکتیویژن توانسته حق مطلب را ادا کند.
پلیگان
نگاه مدرن به جنگ جهانی دوم این بازی خیلی خوب است. اما از گرافیک و روایت بگذریم بازی کمی گرفتار کلیشه‌های همیشگی و قصه‌های تکراری شده است و پیش از این چنین روایتی را تجربه کرده‌ایم.
آی‌جی‌ان
بازی زیباست. مأموریت زمستانی بازی عالی و از لحاظ گیم‌پلی و گرافیک درجه یک شده، در واقع لحظه‌های بدون نبرد بازی حتی هیجان‌انگیزتر درآمده اند.
متااسکور
«ندای وظیفه: جنگ جهانی دوم» باز هم به اصالت خود برگشته، تجربه‌ای نفس‌گیر که جنگ جهانی دوم را بازآفرینی کرده است. در ساحل نورماندی و در روز موعود (D-Day) پیاده می‌شوید تا یکی از مهم‌ترین لحظات جنگی در تاریخ را تجربه کنید.