حالا که «دانکرک» یکی از مهمترین فیلم‌های سال در قالب دی‌وی‌دی و بلو-ری عرضه شده، بهتر می‌شود درباره اثر بحث‌برانگیز کریستوفر نولان صحبت کرد. فیلمی که خیلی‌ها آن را دستاوردی سینمایی می‌دانند و گروه دیگری به زحمت در طول تماشای فیلم بیدار مانده‌اند. نولان اخیرا باز هم درباره‌ی فیلمش گفتگو کرده است.
«دانکرک» برای نولان قماری بود که کارگردان را مجبور می‌کرد به مکان‌هایی برود که پیش از این نرفته و تصمیمات هنری تازه‌ای را برای فیلمبرداری اتخاذ کند. اما کریستوفر نولان در این نبرد سخت پر فراز و نشیب تنها به میدان نرفت. او درباره‌ی ایده‌های بصری‌اش برای بازگویی داستان سیصد و چهل هزار سرباز متفقین که از شمال فرانسه به شکل معجزه‌آسایی تخلیه شدند چنین می‌گوید: «من از استودیو و همکارانم خواستم قدمی از روی باور و ایمان بردارند.»
از طرف دیگر با وجود اینکه نولان اعتماد کامل استودیوی برادران وارنر را در اختیار داشت باز هم پروژه را پنهانی به جلو برد. او در این باره می‌گوید: «من اعتماد قابل توجهی را از استودیو به دست آوردم که بسیار کمک کرد. اما در کنار این نکته تصمیم گرفتم بدون این که به کسی بگویم خودم فیلمنامه را بنویسم.» او همین طور درباره‌ی احساس مسئولیتی که بر دوشش وجود داشت توضیح می‌دهد: «مسئولیت سنگینی را حس می‌کردم. زمانی که فیلمی با بودجه‌ی بالا می‌سازی همیشه احساس مسئولیت سنگینی وجود دارد. مثلا در مورد سه گانه‌ی بتمن مسئولیت این که طرفداران کامیک بوک فیلم را دوست داشته باشند یا نه بسیار مهم بود.»
واقعه‌ی دانکرک به یکی از مهمترین نقاط حساس جنگ جهانی دوم بدل شد و فیلم «دانکرک» در کنار فروش قابل توجهش یکی از تحسین شده‌ترین آثار سال اخیر است و به نظر می‌آید یکی از مدعیان مهم اسکار امسال باشد.