ترجمه: آذین شریعتی
همه آنچه باید درباره «اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید» بدانید:
دنیای تصویرآنلاین-«اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید» درامی عاشقانه است که بری جنکینز با اقتباس از رمانی به همین نام از جیمز بالدوین آن را نوشته و کارگردانی کرده است. کیکی لین، استفن جیمز، رجینا کینگ، کولمن دومینگو، تیونا پریس، مایکل بیچ و دیو فرانکو از جمله بازیگرانی هستند که در این فیلم نقش‌آفرینی کرده‌اند. فیلم داستان زن سیاه‌پوستی را روایت می‌کند که تلاش می‌کند پیش از بدنیا آمدن فرزندش، بی‌گناهی همسرش را که به اشتباه متهم شده، ثابت کند.
«اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید» برای اولین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو در تاریخ ۹ سپتامبر ۲۰۱۸ به نمایش درآمد و از جمعه چهاردهم دسامبر توسط «آناپورنا پیکچرز» در آمریکا اکران خواهد شد.
فیلم با بازخورد‌های بسیار مثبتی روبرو شد. منتقدان، نقش‌آفرینی بازیگران فیلم خصوصاً کینگ، فیلمنامه و کارگردانی جنکینز و همچنین فیلمبرداری و موسیقی متن فیلم را مورد تمجید قرار دادند.
«اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید» توسط هیئت ملی نقد و موسسه فیلم آمریکا، جزو ده فیلم برتر سال 2018 انتخاب شد و برای هفتاد و ششمین دوره مراسم جوایز گلدن‌گلوب در سه بخش بهترین فیلم درام، بهترین بازیگر مکمل زن (کینگ) و بهترین فیلمنامه نامزد دریافت جایزه شده است.
در تاریخ 10 ژوئیه 2017، اعلام شد بری جنکینز با اقتباس از رمان جیمز بالدوین فیلمی خواهد ساخت. جنکینز فیلمنامه این فیلم را تابستان 2013، همزمان با نوشتن فیلمنامه «مهتاب» نوشته بود.
18 اکتبر 2018 فیلمبرداری «اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید» در نیویورک آغاز شد.
فیلم در آمریکا از 14 دسامبر 2018 اکران محدود می‌شود و پس از آن از 25 دسامبر اکران گسترده آن شروع خواهد شد.
«اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید» پیش از این در جشنواره‌های مختلفی از جمله جشنواره فیلم نیویورک، جشنواره فیلم نیواورلئان و جشنواره فیلم سنت لوئیس نمایش داده شده است.
این فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو بعد از «کتاب سبز» در جایگاه دوم «بهترین فیلم از نگاه تماشگران» قرار گرفت.
«اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید» تا به الان موفق شده است بیش از 20 جایزه از موسسه فیلم آمریکا، هیئت ملی نقد، انجمن منتقدان فیلم شیکاگو، جامعه منتقدان فیلم دیترویت، انجمن منتقدان فیلم لس‌آنجلس، جامعه منتقدان فیلم آنلاین لس‌آنجلس، حلقه منتقدان فیلم نیویورک، حلقه منتقدان فیلم آنلاین نیویورک، جایزه منتقدان فیلم فیلادلفیا، جایزه حلقه منتقدان فیلم سان‌فرانسیسکو و انجمن منتقدان فیلم واشنگتن دی‌سی کسب کند.
«اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید»/ If Beale Street Could Talk
کارگردان: بری جنکینز، تهیه کننده: مگان الیسون، دید گاردنر، جرمی کلاینر، ادل رومانسکی، سارا مورفی، بری جنکینز، فیلمنامه نویس: بری جنکینز، بر اساس رمان «اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید» اثر جیمز بالدوین، مدیر فیلمبرداری: جیمز لاکستون، تدوین: جوی مک‌میلون، نت سندرز، موسیقی: نیکولاس بریتل، محصول: پلن بی انترتینمنت، پستل پروداکشن، پخش از: آناپورنا پیکچرز، تاریخ پخش: 9 سپتامبر 2018 (جشنواره بین‌المللی فیلم کانادا)، 14 دسامبر 2018 (آمریکا)، هزینه تولید: 12 میلیون دلار
بازیگران:
کیکی لین (کلمنتاین تیش ریورز)، استفن جیمز (آلونزو فانی هانت)، رجینا کینگ (شرون ریورز)، تیونا پریس (ارنستاین ریورز)، کولمن دومینگو (جوزف ریورز)، برایان تیری (دنیل کارتی)
خلاصه داستان:
اوایل دهه 70 در محله هارلم، تیش که در شرف ازدواج است احساسات، احترام و اعتمادی که او و نامزد هنرمندش آلونزو هانت را به هم پیوند داده است، دوباره زنده می‌کند. این زوج که از کودکی در کنار هم بزرگ شده‌اند، رویای آینده‌ای شاد و شیرین را در سر دارند اما وقتی فانی به اتهام جرمی که حاضر به اعتراف آن نیست دستگیر می‌شود، نقشه‌های آن‌ها نقش بر‌آب می‌شود.
واکنش منتقدان:
فیلم در سایت «راتن تومیتوز» بر اساس 96 نقد نوشته شده، با میانگین امتیاز 8.7 از 10، نظر مثبت 92% منتقدان را بدست آورد. این سایت نوشت: «اگر خیابان بیل می‌توانست سخن بگوید حق مطلب را در اقتباس سینمایی ادا می‌کند و حرمت کتاب مرجع را هم حفظ می‌کند. کارگردان بری جنکینز با این فیلم بیش از پیش قدرت قصه گویی و توان بصری خود را به رخ می‌کشد.»
در سایت «متاکریتیک» بر اساس 23 نقد، این فیلم موفق شد میانگین امتیاز 88 از 100 را بدست آورد که نشان دهنده «تحسین جهانی» است.
اریک کوهن از «ایندی وایر» به فیلم امتیاز A داد و نوشت: «جنکینز بعد از «مهتاب» زیبایی شناسی اکسپرسیونیستی خودش را حفظ کرده است. استفاده از رنگ‌های پرشور و چهره‌‌های دلفریب که حرفشان را در چند کلمه می‌زنند، منجر به تجربه‌ای خیره‌کننده شده است. صدایی بدوی از گذشته که زیر رگباری از شور و احساس خلاقه با صدایی متعلق به دنیای کنونی تلفیق شده.»
دیوید رونی از «هالیوود ریپورتر» نوشت: «درام کاملاً زنده و قوی و دارای بافتی پویا است. طراحی صحنه و لباس دهه هفتادی بی‌نظیر به همراه دوربین موزون و همیشه دقیق لکستون، تجربه بصری دلفریب منحصربفردی را بوجود می‌آورد. به ندرت پیش آمده که در فیلمی چهره‌ها با چنین جزئیاتت دلنشینی به تصویر کشیده شده باشند.»
دیوید ادلستاین از «ولچر» می‌نویسد: «بری جنکینز سبک خودش را پیدا کرده است: یک عاشقانه پرشور در ظاهر اثر و یاس و ناامیدی هایپر رئالیستی در ورای آن.»
لی گرین‌بالت از «اینترتینمنت ویکلی» نوشت: «از خیلی جهات این فیلم بیشتر شباهت به یک نمایش دقیق و ریزبینانه دارد تا یک فیلم. یک نمایشنامه که از مرز زمان و مکان خاص خودش عبور می‌کند و وارد قلمروی تمثیل و استعاره می‌شود.»
آستین کالینز در «ونیتی فیر» نوشت: «چیزی که جنکینز بهتر از همه درکش کرد، چیزی که در این فیلم بیشتر از بقیه من را متحیر کرد، گرایش شدید بالدوین به پرداختن به جنبه‌های متفاوت زندگی سیاه‌پوستان است. امضای کار‌های بالدوین همین درسی است که می‌دهد: جامعه سیاه‌پوستان شامل انبوه متفاوتی از انسان‌ها می‌شود.»
شیدانت آدلاکا از «فیلم» نوشت: «دنیاهایی که این کاراکتر‌ها خلق می‌کنند، در خود همان تاریخی را حمل می‌کنند که تیش همیشه از آن حرف می‌زد.»