دنیای تصویرآنلاین-فرانسیس فورد کاپولا به مناسبت پنجاهمین سال انتشار کتاب پدرخوانده نوشته ماریو پوزو مقدمه‌ای احساسات برانگیز براین کتاب نوشته است. فرانسیس فورد کاپولا که با «پدرخوانده»(1972) برای خود اسم و رسمی بهم زد، در این پشگفتار به عشق خود به کتاب ماریو پوزو و چگونگی زیرو رو شدن زندگی ش با این فیلم می پردازد.
او در بخشی از این مقدمه می‌نویسد:«پس از موفقیت فیلم پدرخوانده در آسمان هفتم بودم…می‌دانستم برای کارگردانی درنظر گرفته شدم. اما نخستین واکنشم رد کردن پروژه بود.اما بشدت به پول و پیشنهاد فیلمسازی نیاز داشتم. تصمیم گرفتم باری دیگر کتاب را بخوانم و این بار یادداشت‌های دقیق بردارم. من کشف کردم درون مایه کتاب بسیار داستان جذابی است.تقریبا ماهیتی کلاسیک دارد.شبیه پادشاهی با سه فرزند ذکور.که هر کدام بخشی از شخصیت پدر را به ارث برده اند.با خودم فکر کردم اگر همین بخش از کتاب را بتوانم بردارم و به فیلم تبدیل کنم، می‌توانم روی جذابیتش کار کنم.»
فیلمساز 79 ساله خاطرات گرمی از رابطه شخصی با ماریو پوزو بیان می‌کند که در دوران تولید این رابطه صمیمی‌تر می‌شود.
«به همان اندازه که استعداد پوزو،روش او در بیان خویش روی کاغذ و در زندگی واقعی می‌ستودم،از بودن نزدیک او لذت می‌بردم.او را مانند عموی محبوبم دوست می‌داشتم.همصحبتی با او مفرح بود،مردی گرم و بسیار پخته و مهربان. »
پوزو سال 1999 در سن 78 سالگی درگذشت.
کاپولا:در آسمان هفتم بودم
