تیم برتون یکی از پدیده‌های محبوب سینمای دهه‌ی هشتاد و نود است که هیچ‌وقت مورد توجه ویژه‌ی اعضای آکادمی یا منتقدان نبوده، اما یکی از مهم‌ترین فیلمسازان و هنرمندان دنیای امروز به شمار می‌آید. کارنامه‌ی برتون پر است از آثار عجیب و غریب و در عین حال نبوغ‌آمیزی چون «ادوارد دست قیچی»، «کابوس شب قبل از کریسمس»، «مریخ حمله می‌کند»، «اد وود» و «ماهی بزرگ».
برتون در دنیای سینما به ذهنیات عجیب، پریشان و دوست داشتنی خودش جان بخشیده اما سال‌ها است که با روزهای اوجش فاصله دارد. بعد از موزیکال «سوئینی تاد» و «آلیس در سرزمین عجایب» آثار برتون با سیر نزولی چه در گیشه و چه در میان مخاطبان همراه شد. همین هفته فیلم جدید او به روی پرده‌ی سینماها می‌رود.
«خانه دوشیزه پرِگرین برای کودکان خاص» بر اساس رمانی فانتزی و نوجوانانه به همین نام و نوشته‌ی رنسام ریگز در سال 2011 ساخته شده است. داستان درباره‌ی یتیم‌خانه‌‌ای مخصوص بچه‌هایی با قدرت‌های استثنایی مانند پرواز کردن و داشتن دهان در پس کله (!) است که توسط دوشیزه پرگرین اداره و از دست مزاحمان محافظت می‌شود.
علاوه بر بازیگران تازه‌واردی که نقش بچه‌‌های یتیم‌خانه را باز کرده اند، ستاره‌هایی چون اوا گرین و ساموئل ال جکسون در فیلم حضور دارند. فیلمنامه را هم جین گلدمن نوشته که سال‌های اخیر در پروژه‌های موفقی چون «استارداست»، «اکس-من: کلاس اول»، «کیک-اس» و «کینگزمن: سرویس مخفی» به‌عنوان نویسنده همکاری داشته. حضور نام‌هایی چون برتون و گلدمن انتظارات را از این اثر فانتزی بالا می‌برد اما واکنش‌های اولیه چندان امیدوار کننده نیست.
فعلا تعداد کمی از منتقدان ساخته‌ی جدید برتون را تماشا کرده اند اما واکنش‌ها مانند چند فیلم اخیر او ضد و نقیض و امتیازات فیلم هم متوسط است. اکثرا به فیلمنامه‌ی سرگردان و تاثیرپذیری و حتی تقلید اثر از دنیای هری پاتر اشاره کرده اند. اما در این میان نقدهای مثبت قابل توجهی هم به چشم می‌خورد. مثلا جردن هافمن از گاردین «خانه دوشیزه…» را بهترین اثر غیر موزیکال برتون در بیست اخیر خوانده یا پیتر دبروگ از ورایتی این فیلم را بازگشتی می‌داند به سال‌های طلایی برتون در ابتدای کارش.
«خانه دوشیزه پرگرین برای کودکان خاص» آخر همین هفته در سینماها اکران می‌شود و در گیشه با آثار دیگری چون «هفت دلاور» و «سالی» رقابت خواهد کرد.