او در خانواده متمول در سوئد چشم به جهان گشود. در مدرسه درام شهر استکلهم تحصیل کرد و در سال ۱۹۵۵ با اینگمار برگمان آشنا شد. این دو با هم در تئاترهای متعددی همکاری داشتند.همکاری برگمان و سیدو در سینما نیز به شهرت هر دو کمک کرد.
همسر فن سیدو ضمن اعلام این خبر به مجله پاریس مچ گفت که ماکس فن سیدو روز دوشنبه درگذشته است.
بخشی از فیلمنگاری:در مهر هفتم (۱۹۵۷) ساختهٔ اینگمار برگمان، اولین فیلم خود از یازده فیلمی که با برگمان کار کرد و صحنه‌ای نمادین از فیلم که در آن او با مرگ شطرنج بازی می‌کند، ;« مارتین در همچون در یک آیینه» (۱۹۶۱)، «عیسی در بزرگترین داستان گفته شده» (۱۹۶۵)، «اکتبر در یادداشت‌های کویلر »(۱۹۶۶)، «کارل اسکار نیلسون در مهاجران » (۱۹۷۱)، «پدر لانکستر مرین در« جن گیر (۱۹۷۳)؛ ژوبرت آدمکش در سه روز کندور (۱۹۷۵)، مینگ بی رحم در فلش گوردون (۱۹۸۰)؛ ارنست استراوبلوفلد تبهکار در فیلم جیمز باند هرگز نگو هرگز (۱۹۸۳)، کینز لیت در تل ماسه (۱۹۸۴)، فردریک در هانا و خواهرانش (۱۹۸۶)، لاسفاردر پل فاتح (۱۹۸۷)، نقشی که اولین نامزدی جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد، دکتر پیتر در بیداری (۱۹۹۰)؛ لامار برگس در گزارش اقلیت (۲۰۰۲) و مستأجر در فیلم فوق‌العاده بلند و بیش از حد نزدیک (۲۰۱۲)، که برای دومین بار او را نامزد آکادمی اسکار نمود.
از دیگر فیلم‌های معروف که او در آن بازی کرده‌است می‌توان به بازی در فیلم (فرار به سوی پیروزی جان هیوستون) چه رویاهایی که می‌آیند و قاضی درد اشاره کرد.