بازاندیشی درباره یک پایان جنجالی

جیسون بیلی، منتقد ایندی وایر نسخه جدید «پدرخوانده 3» را دیده و نقدی بر آن نوشته است که بخش هایی از آن را در ادامه می خوانید: سومین اقدام حرفه ای فرانسیس فورد کاپولا می‌توانست به هر طریقی انجام شود ، اما هنوز هم تعجب آور است که به یک اندیشناکی فکری گسترده درباره قدرت تدوین تبدیل شده است. اگرچه او از سال 2011 و “Twixt” – آخرین فیلم در سه گانه تولیدات مستقل – فیلم جدیدی کارگردانی نکرده است ، اما او در چند سال گذشته مشغول بازسازی آثار قبلی خود بوده که بیشتر تدوین های جدید به کارهای موفقیت آمیزی تبدیل شده است. . سال 2019 دومین تدوین او از شاهکار سال 1979 اینک آخرالزمان عرضه شد اثری بینابینی در حد یک فرم شاد که بین نسخه اصلی با تدوینی از ذهنیت تجاری و نسخه گسترده ترRedux”” قرار می‎گرفت که در سال 2011 عرضه کرده بود. در همان سال ، او تدوین دوباره ای از فیلم «باشگاه پنبه» را با نام “The Cotton Club Encore” منتشر کرد ،که بازنگری تصویری از بالا به پایین در مورد موزیکال گانگستری او در سال 1984 بود فیلمی نومیدکننده که به لحاظ اقتصادی فاجعه و منتقدان نپسندیده بودند،حالا ناگهان به عنوان یک اثر کلاسیک گمشده جلوه گر شد. در شکل جدید خود ، «پایان پدرخوانده :مرگ دون کورلئونه” هنوز یک شاهکار نیست. اما فیلمی خوب با پایانی شایسته است ، و تغییرات آن – جابه جایی چندین صحنه ، تدوین صحنه های دیگر و یک افتتاحیه جدید – به بهبود واقعی محصول نهایی منتهی شده است. رادیکال ترین و اثرگذارترین تغییر در همان آغاز اتفاق می افتد ، زیرا کاپولا اکنون فیلم را با صحنه ای افتتاح می کند که قبلاً در سی امین دقیقه فیلم بود ،سکانسی که ازمایکل (آل پاچینو) کمک مالی قابل توجه ای را اسقف اعظم گیلدای (دونال دانلی) ، رئیس بانک واتیکان می‌خواهد. تغییرات باقیمانده نسبتاً جزئی هستند ، بیشتر شامل حذف یا تدوین صحنه های کم اهمیت تر است که نسخه جدید را به زمان 157 دقیقه می‎رساند، نسخه اصلی 162 دقیقه بود. تغییرات در نهایت یک موفقیت کلیدی را به ارمغان می آورد: به ما اجازه می دهد تا “پدرخوانده 3” را با چشمان واضح تر ببینم و هیاهوی آن نسخه اصلی را از ذهن پاک می کند. بسیاری از مشکلات “پدرخوانده قسمت سوم” با این تدوین جدید برطرف نشده است و نمی تواند برطرف شود. دیالوگ های صحنه های ابتدایی سرهم بندی شده و خشک است که باعث می شود رویکردی خشک و دمده (به خصوص در مقایسه با فیلم های گنگستری با ضرباهنگ تند نمایش داده شده در پاییز 1990) داشته باشد.