نامزدهای جوایز اسپریت ( Film Independent Spirit Awards) اعلام شدند. در این دوره به دلیل شرایط خاصی که در سال 2020بر جهان حکمفرما بود، برای نخستین بار بخش تلویزیون نیز به نامزدها اضافه شد.
فیلم «هرگز بندرت گاهی همیشه» ساخته الیزا هیتمن پیشتاز نامزدها است و در رده بعدی فیلم تحسین شده جشنواره ساندنس «میناری» قرار دارد که به زندگی مهاجران کره ای در آمریکا می‌پردازد.
در یک نگاه کلی تولیدات نت‌فلیکس بیشترین تعداد نامزدی را بدست آوردند(16 نامزدی)
فهرست کامل نامزدها به شرح زیر است:
بهترین فیلم
اولین گاو (First Cow)
بلک باتم ما رینی (Ma Rainey’s Black Bottom)
میناری (Minari)
هرگز بندرت گاهی همیشه (Never Rarely Sometimes Always)
سرزمین آواره‌ها (Nomadland)
بهترین کارگردانی
لی آیزاک چانگ، میناری (Minari)
امرالد فنل، زن جوان آینده‌دار (Promising Young Woman)
الیزا هیتمن، هرگز بندرت گاهی همیشه (Never Rarely Sometimes Always)
کلی رایکارد، اولین گاو (First Cow)
کلوئی ژائو، سرزمین آواره‌ها (Nomadland)
بهترین فیلم اول
با خود می‌برمت (I Carry You With Me)
نسخه ۴۰ ساله (The 40 Year Old Version)
آوای متال (The Sound of Metal)
خانم جونتینث (Miss Juneteenth)
نه روز (Nine Days)
بهترین بازیگر زن نقش اول
نیکل بهاری(خانم جونتینث)
وایولا دیویس (بلک باتم ما رینی)
سیدنی فلانیگان (هرگز بندرت گاهی همیشه)
جولیا گارنر (دستیار)
فرانسیس مک‌دورمند (سرزمین آواره ها)
کری مولیگان (زن جوان خوش آتیه)
بهترین بازیگر مرد نقش اول
ریز احمد(صدای متال)
چادویک بوزمن (بلک باتم ما رینی)
راب مورگان (Bull)
استیون یون (میناری)
آدارش گوراو ( ببر سفید)
بهترین بازیگر زن نقش مکمل
الکسیس چیکیزی(خانم جونیتنیث)
یری هان (میناری)
والری ماهافی (French Exit)
تالیا رایدر (هرگز بندرت گاهی همیشه)
یو-جن یون (میناری)
بهترین بازیگر مرد نقش مکمل
کلمن دومینگو(بلک باتم ما رینی)
اوریون لی(اولین گاو)
پل راکی(صدای متال)
گلین تورمن (بلک باتم ما رینی)
بندیکت وونگ (نه روز)
بهترین فیلمنامه
آموزش بد (Bad Education)
میناری (Minari)
نیمی از این (The Half of It)
هرگز بندرت گاهی همیشه (Never Rarely Sometimes Always)
زن جوان آینده‌دار (Promising Young Woman)
بهترین فیلمنامه اول
کیتی گرین (دستیار)
نوآح هاتن (Lapsis)
چنینگ گادفری پیپلز(خانم جونینیث)
اندی سیارا (پالم اسپرینگز)
جیمز سویینی (Straight Up)
بهترین فیلمبرداری
فردا می‌میرد (She Dies Tomorrow)
بول (Bull)
دستیار (The Assistant)
هرگز به‌ندرت گاهی همیشه (Never Rarely Sometimes Always)
سرزمین آواره ها (Nomadland)
بهترین تدوین
با خود می‌برمت (I Carry You With Me)
مرد نامرئی (The Invisible Man)
باقی‌مانده (Residue)
هرگز به‌ندرت گاهی همیشه (Never Rarely Sometimes Always)
سرزمین آواره ها (Nomadland)
جایزه رابرت آلتمن
یک شب در میامی (One Night in Miami)
بهترین مستند
کالکتیو (Collective)
کریپ کمپ (Crip Camp)
دیک جانسون مرده است (Dick Johnson Is Dead)
زمان (Time)
مأمور مخفی (The Mole Agent)
بهترین فیلم بین‌المللی
باکورائو (Bacurau)
مرید (The Disciple)
شب شاهان (Night of the Kings)
کسب آمادگی برای با هم بودن به مدت نامعلوم (Preparations to be Together for an Unknown Period of Time)
کجا می‌روی آیدا؟ (Quo Vadis, Aida)
بهترین سریال بدون فیلمنامه یا مستند
کودکان گمشده (Atlanta’s Missing and Murdered: The Lost Children)
شهری چنین واقعی (City So Real)
ملت مهاجر (Immigration Nation)
فریب عشق (Love Fraud)
ما اینجاییم (We’re Here)
بهترین سریال دارای فیلمنامه
می‌توانم نابودت کنم (I May Destroy You)
آمریکای کوچک (Little America)
تبر کوچک (Small Axe)
آموزگار (A Teacher)
ناراست کیش (Unorthodox)
بهترین بازیگر زن سریال‌های تلویزیونی
ال فنینگ، کبیر (The Great)
شیرا هاس، ناراست‌کیش (Unorthodox)
ابی مک‌انانی، در حال پیشرفت (Work in Progress)
میتری راماکریشنان، هرگز نداشته‌ام (Never Have I Ever)
جوردن کریستین سیمون، همینیم که هستیم (We Are Who We Are)
بهترین بازیگر مرد سریال‌های تلویزیونی
کانفیدنس، آمریکای کوچک (Little America)
آدام علی، آمریکای کوچک (Little America)
نیکو عنان، پی-ولی (P-Valley)
آمیت راهاو، ناراست‌کیش (Unorthodox)
هارولد تورس، صفر صفر صفر (Zero, Zero, Zero)
بهترین گروه بازیگری سریال‌های تلویزیونی
می‌توانم نابودت کنم (I May Destroy You)