بایگانی‌ها

کریستفر پلامر درگذشت

کریستفر پلامر درگذشت
کریستفر پلامر درگذشت

رسانه‌های خارجی خبر درگذشت بازیگر فیلم‌های خاطره انگیزی مانند «آوای موسیقی/ اشک ها و لبخندها» را اعلام کردند.او در سن 91 سالگی درگذشت. آخرین حضور پلامر روی پرده در «چاقوهای آخته» بود.

کریستفر پلامر بازیگری متولد کانادا و تربیت شده ی تئاتر شکسپیری جمعه صبح در خانه خود در کانکتیکات در سن 91 سالگی درگذشت.
لو پیت مدیر و دوست دیرینه‌ی او که 46 سال مدیربرنامه‌های پلامر بود، گفت:« کریس مرد خارق العاده ای بود که با آداب و رسوم قدیمی ، شوخ طبعی و آوای کلمات ، به حرفه‌اش عشقی عمیق و احترام داشت.

او یک گنجینه ملی بود که تبار کانادایی خود را بسیار دوست داشت. او با هنر و انسانیت خود ، قلب همه ما را لمس کرد و زندگی افسانه ای او برای نسل های بعدی جاودان خواهد ماند. او برای همیشه با ما خواهد بود. »

پلامر بیشتر به خاطر بازی در نقش کاپیتان فون تراپ در موزیکال برنده اسکار “آوای موسیقی” شهرت داشت. او همچنین در سال 2012 برای بازی در فیلم «تازه کاران» اسکار نقش مکمل گرفت و به عنوان پیرترین بازیگر برنده جایزه اسکار شناخته شد.پلامر یکبار در آخرین مصاحبه‌های خود درباره  «اشک ها ولبخندها» گفته بود:«این فیلم همه چیز را دارد ، یک موسیقی فوق العاده  از راجرز و همرستاین. من فکر نمی کردم که نقشم خیلی هیجان انگیز باشد. وقتی مردم می گویند ، “تو در آن فیلم خیلی عالی هستی” ، می خواهم بگویم ، “اوه نه” آنها هیچ ایده ای ندارند که چگونه من از بازی در این نقش متنفر بودم.»

پلامر با داشتن دو جایزه تونی کارنامه طولانی و تحسین شده ای را درتئاتر داشت. در سینما برای بازی در فیلم‌های چون “خودی” ، “12 میمون” ، “پیشتازان فضا VI: کشور کشف نشده” و “یک ذهن زیبا” شهرت داشت. او برای انیمیشن‌هایی مانند «بالا»،«یک داستان آمریکایی » و و مجموعه تلویزیونی «مدلین» صداپیشگی انجام داده بود.. او در سال‌های آخر عمر با دیوید فینچر در «دختری با تتوی اژدها» همکاری و در «ایستگاه آخر» نقش تولستوی را مقابل هلن میرن بازی کرد.

پلامر یکبار گفته بود:«هیچ کس در حرفه ما بازنشسته نمی شود. ما فقط ادامه می دهیم تا وقتی که نقش زمین شویم. و بازیگری و یادگیری تمام دیالوگ ها به زنده نگه داشتن مغز کمک می کند.» 

کریستفر پلامر در 13 دسامبر 1929 در تورنتو چشم به جهان گشود ، در مونترال بزرگ شد و از دوران دبیرستان بازیگری را آغاز کرد. او در سال 2012 به مجله پلی بیل گفت: «مادرم من را به هر نمایشنامه ای که در شهر اجرا می‌شد ، و باله و کنسرت موسیقی می برد.» 

تاًثیر اولیه را لورنس اولیویه در فیلم «هنری پنجم» بر پلامر گذاشت.«من هنوز دانش آموز بودم و با دیدن فیلم فکر کردم … چه فوق العاده و پر زرق و برق است.» پلامر جوان یادگیری بازیگری را با گروه‌های بازیگری (repertory ) شروع کرد.پلامر عقیده داشت:«با این راه باید شروع کنید ،با بازی در صدها نقش مختلف.» کریستفر پلامر اولین بار در سال 1954 در برادوی در نمایش «داستان عاشقان بدطالع» نوشته دیانا مورگان ظاهر شد که در آن اوا لو گالین نیز حضور داشت اما این نمایش فقط یک بار روی صحنه رفت. 

پلامر اعتراف کرد: «فکر می‌کردم پایان کار من است،اما حداقل من تا اینجا رسیده بودم. و بعد از مدت کوتاهی دوباره پیشنهاد کار داشتم و دیگر.هرگز به عقب ننگریستم.» 

 پلامر برنده دو جایزه تونی برای حضور در نسخه موزیکال «سیرانو»(1974) و بازی در نقش باریمور در «باریمور»(1977) شد. نمایشنامه «باریمور» به قلم ویلیام لوسی براساس زندگی جان باریمور بود.( نسخه سینمایی این نمایشنامه با بازی کریستفر پلامر در سال 2012 به نمایش درآمد.) کریستفر پلامر حالا مشهور برای بازی در نمایش‌های «میراث باد»، «شاه لیر»(2004)،«سرزمین هیچ‌کس»(1994)،«اوتللو»(1982)،«جی.بی»(1959) نامزد جوایز تونی شد.

 او در برادوی در نمایش هایی چون «خانه قهرمان است»،«مکبث»،«دکتر خوب» حضور یافت. در تئاتر لندن، او عضو «تاتر ملی سلطنتی» و «گروه رویال شکسپیر» بود و برای بازی در «بکت» جایزه بهترین بازیگر «ایونینگ استاندارد» را دریافت کرد.

او جشنواره تئاتر استراتفورد را با همراهی تاریون گوتری و مایکل لنگهام مدیریت می کرد. کریستفر پلامر برنده جایزه اسکار و گلدن گلوب برای بازی در فیلم «تازه واردها» بود و حضورش در اقتباس سینمایی از نمایشنامه راجر و همرستاین «آوای موسیقی»مقابل جولی اندروز در نقش کاپیتان فون تراپ تصویر ماندگار او را در سینما تشکیل داد. او در سال‌های آخر عمر با دیوید فینچر در «دختری با تتوی اژدها» همکاری و در «ایستگاه آخر» نقش تولستوی را مقابل هلن میرن بازی کرد.آخرین حضور او روی پرده سینما در فیلم «چاقوکشی» بود. کریستفر پلامر اولین هنرمندی بود که به یاد دوست فقیدش جایزه جیسون روباردز را دریافت کرد.

 او همچنین جوایز «ادوین بوث» و جایزه «سر جان گیلگود کویئیل» را دریافت کرد. در سال 1968 دولت کانادا ، به او مدال افتخار شوالیه را داد. در سال 1986 به تالار مشاهیر تئاتر در تئاتر گرشوین راه یافت و در سال 2011 ، اولین جایزه یک عمر دستاورد جشنواره استراتفورد شکسپیر به او اهدا شد.

بخش مربوط به کارنامه تئاتر کریستفر پلامر از  سایت ایران تئاتر برداشته شده است.